Geçen hafta arkadaşlarla beraber antrenman için Üsküdar'dan Ömerli'ye gittik.Yol gidiş geliş 80 km'yi aşıyor.Yol inişli çıkışlı olduğundan , güzel bir antrenman yaptık.Tabi gidiş oldukça kolay geldi rüzgar o kadar hızlıydı ki 70 km hıza ulaşmakta zorlanmadım.Tabi bu gururu km-hız göstergemde onurla taşımaktayım:)
Oruçoğlu benzin istasyonunda bal-kaymaktan oluşan kahvaltıda arkadaşarın - yoruldun mu ? Sorularına gülmem üzerine - dönüşte görürsün cevabını almamın ,dönüş yolu hakkında fikir edinmeme yardımcı olduğunu söyleyebilirim.Öyle ki gruptan arkada kendimle başbaşa kaldığımda bana giderken hız rekoru kırdıran rüzgarla kavga etmekten kendimi alamadım.İnsaoğlunun nankörlüğünü kendi kendimde bu şekilde görmem kavganın şiddetini azaltmadı tabii ki.Yalnız rüzgar da öyle şiddetli esiyordu ki 25 km hıza bile ulaşmakta zorlanıyordum.Tam hızlandım derlen yol yapım çalışması sebebiyle daralan yola kamyol ya tır girmesi bana bazen rüzgar kavgasını unutturuyordu.Allahtan Çamlıca tepesindeki vericiler sayesinde yolun ne kadar kaldığını görebiliyor.Vericilerin büyük olması umudumu arttırıyordu.
Son ümraniye tünelini de geçince küvet sefası yapacağımı düşünerek motive edebiliyordum kendimi.Bu arada sol bacağıma belli belirsiz kramplar girmesi de beni biraz zorluyordu.Çünkü yolda herhangibir sebeple durursam ya da kalırsam birini arabayla beni alması için çağırmak çok koyardı doğrusu.Neyseki antemanı bitirdim.Küvet sefamı da yaptım.Biraz kestirdim.O günkü bisiklet arzum tamamen tükendi çok şükür.Tabii ertesi güne kadar.
Bisiklet Felsefesi
Bundan 3 ay önce iyi bir motorsiklet markasının mağazasına gidip motorlara baktım.Üzerlerinde poz verip camdan kendime baktım.Uzun boylu olduğumdan da motorun üstünde pek bir hoş ve havalo oldum doğrusu(bu 2 hatun tarafından söylendi:))
Sonra aradan 1 ay geçti ben motorsikletle aragazı verip liseli kızları salya sümük orgazmına ulaştırmak yerine neredeyse ortalama çin malı bir motor fiyatına bisiklet aldım.
Neden mi?
Çünkü benzin parası yok,ama güç sorunu var onu da planlama yaparak öğreniyorsunuz(yani planlama yapmayı da öğreniyorsunuz)
Sahil yolunda denizin hemen yanında gidebiliyorsunuz.Bazen inadına! sadece bisiklet yolunda yürüyen insanlar görseniz ve denizin insan katkılı bozulmuş kokusunu da duysanız ne sinir ne stres kalıyor insanda.
Tabi spor salonunda kıç terletmek yerine dışarıda, bazen doğada yapmak çok daha iyi sonuç veriyor.Reflekslerini güçlendiriyor.
İnsana özgür olduğunu hatırlatıyor.Önünü görmesini öğretiyor.Nereye bakarsan oraya gidiyorsun bisikletle.
Düşünce kalkmasını ,aynı şekilde düşmemeyi öğretiyor.
Belki de hayat dersi veriyor o da bize.
Sonra aradan 1 ay geçti ben motorsikletle aragazı verip liseli kızları salya sümük orgazmına ulaştırmak yerine neredeyse ortalama çin malı bir motor fiyatına bisiklet aldım.
Neden mi?
Çünkü benzin parası yok,ama güç sorunu var onu da planlama yaparak öğreniyorsunuz(yani planlama yapmayı da öğreniyorsunuz)
Sahil yolunda denizin hemen yanında gidebiliyorsunuz.Bazen inadına! sadece bisiklet yolunda yürüyen insanlar görseniz ve denizin insan katkılı bozulmuş kokusunu da duysanız ne sinir ne stres kalıyor insanda.
Tabi spor salonunda kıç terletmek yerine dışarıda, bazen doğada yapmak çok daha iyi sonuç veriyor.Reflekslerini güçlendiriyor.
İnsana özgür olduğunu hatırlatıyor.Önünü görmesini öğretiyor.Nereye bakarsan oraya gidiyorsun bisikletle.
Düşünce kalkmasını ,aynı şekilde düşmemeyi öğretiyor.
Belki de hayat dersi veriyor o da bize.
5.Adana MTB Cup
5.ADANA MTB CUP 11 Mart Pazar günü yapıldı.Yarışa Atilla Bisiklet için GSM'nin tahsis ettiği araçla gittik.İlk gün otelden çıkıp baraj bölgesine gittik ve 1 tur atıp pisti gezdik.Akşam sezon açılışı için yapılan Federasyon toplantısına katıldık.Pazar günü,ben yarışa Elit-B klasmanında katıldım.Juniorlar,Masterlar ve Elit B kategorisindekiler aynı anda start aldı.Önceden yarış kazananlar ön sıralardaydı.Ve bizi yanlışlıkla Elit-A klasmanına yazdıkları için ismimiz okunmadı ve bu kargaşada en arkalarda kaldık.Yarış gerçekten inanılmaz zevkli geçti.Düşmekten korkuyorum ve 1 kez çok güzel düştüm.İnanın yarış esnasında düşmek bile insana keyif verebiliyor.Tam havama girmiştim ki (fotoğrafçıların olduğu kısımda insan iyice kendini kaptırıyor) zincirim koptu.Yarışın 1/7 sini bisiklet elde yürüyerek bitirdim.Sonra bisiklet camiasında tanınmış ismiyle Gabalı hocamızla zincirimizi onardık ve bir tur daha pistte turlama zevkini tattım.Ancak 3 tur başında zinciri kontrol ettiğimizde yerinden çıkmaya başladığını gördük.Ve ben de ilk yarışıma veda etmiş oldum.2 tur daha atabileceğimi düşünüyordum.Daha yorulmamıştım bile.Sonra yarış sonuçlarında zinricim koptuğundan ilk tur yarışdışı olmuğumu gördüm.Yarıştan sonra Adana'daki tanıdıklarla şehri gezdim.Gerçekten kafamdakinden çok farklıydı.Yeşil alanı bol,trafik yok,capcanlı ve modern bir şehir,bir bisikletli için de çok uygun biryer.Adanayı çok sevdim.Hatta ilerde bir iş fırsatı yakalarsam Adana'da yaşayabilirim diye bir düşünceye bile sahibim.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
